ای جان ما فدای تو یا فــارس الحجاز!            ای دیــده جای پای تو یا فارس الحجاز

در کـام مـرگ نــاز به آب بــقـا کــنــم            میــرم اگر برای تو یـا فــارس الحجاز

دنیا در انتظار و جهان گوش سر به سر            تـا بشنــود نـدای تو یا فــارس الحجــاز

تو فارس الحجاز و حجاز تو چشم ماست            گـردون بوَد سرای تو یا فارس الحجاز

کی میشود که ازحرم آید به گوش خلق            آوای دلـربــای تو یا فــارس الحجــاز؟

بــاز آ که بـشنــویــم سـرود وصـال را            با لحـن جان فـزای تو یا فارس الحجاز

پا در رکاب کن که کند شیعه رهبــری            در ســایــۀ لـوای تو یا فــارس الحـجاز

بازآ که باز چـاک شود قــلب رود نیـل            با معجــز عصای تو با فــارس الحجاز

جای تو خالی است و همه عالم است پُر            از کثــرت عطــای تو یا فارس الحجاز

«میثم» دعــا بـرای ظهـور تـو می‌کند            در ســایــۀ دعــای تو یـا فارس الحجاز